Gepubliceerd: 13 oktober 2018 | Laatste update: 5 december 2023
Zo, een persoonlijk bericht. Dit keer over mijn liefde voor The Kelly Family en hoe dat is gekomen. Al behoorlijk wat jaren ben ik van fan ze en mensen van mijn leeftijd of ouder die kennen ze denk ik wel. Wellicht dat de wat jongere generatie ze nu nog kent van het foute uur of een foute party, haha. Hoewel ze al heel lang geleden zijn begonnen en hun eerste hit hadden in 1979 met David’s Song, was ik natuurlijk nog geen fan want toen bestond ik nog niet. Een aantal van The Kelly Family waren nog niet eens geboren zelfs. Er is natuurlijk een heel verhaal (dat ik niet allemaal ga vertellen), maar een stukje geschiedenis speelt ook wel mee waarom ik echt respect voor ze heb. Als ik mensen vraag of ze The Kelly Family kennen krijg ik meestal het antwoord ‘nee’ te horen, maar als ik vraag “Ken je dat nummer Fell in love with an aliën?” dan kennen ze die weer wel. Goed, ik vind het weleens leuk om dit op mijn blog te delen :) Eigenlijk ben ik ook geïnspireerd door Shirley die haar liefde voor Anouk deelde.
Een stukje geschiedenis..
The Kelly Family reisde vroeger rond in een oude dubbeldekker bus. Niet alle Kelly’s waren al geboren en Papa Kelly reed de bus rond. Door heel Europa en ook hebben zij familie in Amerika wonen. De oudste kinderen van de familie traden in Spanje (als ik het goed heb) als The Kelly Kids en zongen wat liedjes. Dat vonden de vriendjes en vriendinnetjes zó leuk en die dansten op de muziek. Zo werden ze steeds bekender bij andere mensen omdat steeds meer mensen hoorden van The Kelly Kids en zo gingen ze langzaamaan op straat spelen. De streetlife tijd. Inmiddels waren er ook wat Kelly’s bij gekomen in het gezin. Rond die tijd, ik geloof 1979, was David’s Song een hit en heel veel mensen kennen deze wel :) Angelo is de jongste van de familie (en mijn favoriet, zie de bovenste foto) en toen hij heel jong was (volgens mij nog geen jaar), overleed Mama Kelly. De kinderen en de vader hebben een tijd op straat gespeeld, in stations en op verschillende plekken in Europa om zo geld bij elkaar te spelen om medicijnen voor hun moeder te kunnen kopen. Helaas overleed ze. The Kelly Family bleef doorspelen op straat en kregen steeds meer en meer fans. Rond 1994 zei iemand dat ze wel in de Westfalenhalle in Dortmund konden spelen, maar dat vonden ze heel spannend omdat ze van de straat kwamen en zo’n grote concertzaal is natuurlijk wel wat anders. Toch gedaan en meerdere malen achter elkaar uitverkocht. Dit is de hele korte versie trouwens, haha.
En zo begon het bij mij.. of ons
Mijn zusje en ik keken destijds veel TMF en The Box. Bij The Box kon je dan liedjes aanvragen door een speciaal nummer te bellen en dan kon je een code invoeren. Op een gegeven moment kwam op tv I can’t help myself, dat was in 1996 en stond uiteindelijk op de cd Almost Heaven. In die clip zie je Paddy en Angelo en Angelo zingt het meeste en heeft ook het nummer geschreven. Angelo is dus mijn favoriet al vanaf het begin en mijn zusje vond Paddy het leukste. Mijn moeder vond het ook leuk en we kochten de cd waar dat liedje op stond. Ik weet nog dat mijn vader de cd ook heel mooi vond en wij vaak in het weekend de cd gingen luisteren. In 1998 gingen we naar ons eerste concert in Arnhem, de Rijnhal. Het was op 14 februari 1998 en gingen met ons gezin en een vriendin van mij. Niet wetend dat het een chaos zou zijn. Mijn vader zei namelijk dat we gewoon in de middag weg konden gaan en op tijd zouden zijn voor dus het concert in de middag. Nou, vergeet het er stond een rij van hier tot weet ik veel waar. ZO DRUK. Wisten wij veel. Uiteraard stonden we achterin en ik weet er ook heel erg weinig meer van.
Ons tweede concert was ook in 1998, 12 juni in het Galgenwaard Stadion in Utrecht. We wisten wel dat we op tijd weg moesten nu en gingen in de ochtend heel vroeg met een groepje mensen. Weer al zoveel fans en uiteindelijk hadden we wel veel betere plekken dan de eerste keer. Wat een magie was dat, wow! Er zijn zelfs nog beelden van te vinden, check ze hier. Echt magisch was dat en dat vond ik ook, samen met 1999, de mooiste Kelly tijd die er was. Het allermooiste concert dat ik heb gezien is Maastricht 1999 (daar waren we helaas niet bij). Die liedjes, de sfeer, al die fans, de muziek en gewoon alles.
Daarna..
Daarna waren we enorm fan en ook vriendinnen van mij vonden The Kelly Family wel heel erg leuk. We gingen weleens naar een fan dag, kochten foto’s van andere fans, kochten alle Duitse blaadjes waar ze in stonden (ook al was het een foto van een cm bij een cm) en onze slaapkamers hingen vol met posters. Mappen vol plaatjes, songteksten, uitgeprinte dingen en foto’s. Ook schreef ik zelfs de songteksten over uit die boekjes om die in mijn eigen map te doen. Ik vond schrijven vroeger heel erg leuk en kon uren in mijn mooiste handschrift die songteksten overschrijven. Op de Bazaar in Beverwijk kochten we kettinkjes, dekbedovertrekken, spiegels, armbandjes, posters en je kunt het zo gek niet bedenken, we hadden het. Ook kwamen de cd’s daarbij, de videobanden (hoe nostalgisch!!) en kochten we ook wat oudere cd’s. Die vonden we toen niet zo leuk, maar nu luister ik die graag.
Leuk ding was dat in 1998 mijn moeder, zusje en ik in de stad liepen, in Hoorn, om te winkelen. Op een zaterdagmiddag en dat weet ik nog goed. We liepen daar en ineens zag ik Angelo en zei tegen mijn moeder: Mam, Angelo loopt daar. Mijn moeder zei: man, je spoort niet, dat kan toch helemaal niet? Dus ik stond stil en zei: Kijk dan!! het is hem echt!! En ja, het was hem echt. In 1998. In hun bekende periode. Ik was 12 of 13 en verstijfde gewoon, trok wit weg en durfde geen woord uit te brengen. Wie verwacht in vredesnaam zijn of haar idool daar midden op straat? Ik niet.
Zo rond 2000 kwam er een omkeer. Een aantal leden waren er niet meer bij, gingen solo, de muziek veranderde en het leek of The Kelly Family zelf ook veranderde op het podium. Het was niet meer zoals 1998 en 1999 zoals ik het kende. Tot 2005 ben ik nog wel naar de concerten gegaan, maar heel spectaculair vond ik het niet meer. De muziek vond ik niet meer leuk, een aantal leden gingen solo, Paddy ging in het klooster en de muziek vond ik gewoonweg niet zo leuk. Mijn zusje en ik zeiden ooit tegen elkaar: als ze ooit weer met minstens 6 op het podium staan, gaan we erheen. En toen werd aangekocht dat ze in mei 2017 de comeback zouden houden in de Westfalenhalle in Dortmund.. De volgende ochtend natuurlijk gelijk kaarten besteld en vanaf dat moment is bij mij het vuur weer aangewakkerd.
En hoe is mijn liefde voor The Kelly Family nu?
Nu vind ik het geweldig! We zijn in 2018 naar The Kelly’s geweest op de Loreley en dat was voor ons vroeger echt een enorme droom. Er was een concert opname van 1995 op videoband (officieel) die we nog net niet stuk hebben gedraaid. Ik ben ze ook weer gaan volgen toen bekend werd van de comeback in 2017 en ik ben echt weer volop fan. Angelo is nog steeds mijn favoriet en eindelijk na heel lang wachten, kon ik dus met hem op de foto :) Zo blij mee! De kaartjes voor volgend jaar zijn alweer in the pocket en ik hoop dan ook écht dat ze nog even doorgaan. De laatste cd is We Got Love met oudere nummers opnieuw geproduceerd en ook wat nieuwe nummers. Deze vond ik ook al direct leuk!
Het is voor mij echt een combinatie van de liedjes, de personen, de sfeer en gewoon respect voor wat ze gedaan hebben om dit te bereiken en hun geschiedenis. Dat bij elkaar opgeteld maakt mij een grote fan en mijn zusje ook, al zijn er natuurlijk altijd veel grotere fans dan ons :) Op de Loreley hebben we letterlijk voor de ingang geslapen en dat zouden we zo weer doen. Geen twijfel over mogelijk. Ik heb zeker mijn favoriete nummers en minder favoriete en gewoon echt stomme, maar de combinatie van rustige nummers, rock en gewoon pop is ook heel erg leuk. En eerlijk is eerlijk, de bekende Fell in love with an aliën hoort niet in het rijtje van favorieten ;)
Ik hoop dat jullie het leuk vinden om te lezen na ongeveer 1500 woorden. Volgens mij is dit mijn langste artikel ooit en het ergste is nog.. als ik zou willen zou ik nog wel het dubbele aan woorden kunnen typen :)
Lees ook:
Mei: spannend, leuk en super druk
Naar The Kelly Family op de Loreley, Ahoy én Antwerpen
Lucky List #14 (Kelly Family in Westfalenhalle Dortmund!)
Ibiza, Loreley, Antwerpen en Rotterdam bezoeken
