Gepubliceerd: 25 februari 2018 | Laatste update: 24 september 2024
Tegenwoordig wordt het altijd maar verwacht. Tenminste zo lijkt dat. Ik heb geen kinderwens en heb dat eigenlijk ook nooit gehad. Vriendinnen van vroeger hebben een lange relatie, zijn getrouwd, hebben een of meerdere kinderen en zelfs soms alweer gescheiden. En ik? Ik verhuis, woon met mijn broertje samen en heb nu een lieve kat. Dit had ik zelf nooit verwacht eerlijk gezegd. Ik wil vrij zijn en onafhankelijk, dus een kat zou voor mij best een belemmering kunnen zijn. Zo dacht ik dat altijd. Tot het moment dat ik me best alleen voelde en toch besloot om een klein viervoetertje uit het asiel te halen. Tot nu toe heb ik echt helemaal geen spijt gehad en vind ik het prima zo. En nee, ik heb nog steeds geen kinderwens. Het voelt voor mij ook als een te grote belemmering eerlijk gezegd. Dit komt misschien erg bot over maar ik hoop dat je begrijpt wat ik ermee bedoel.
Foto: Shutterstock
Geen kinderwens – vrij zijn
Ik heb geen kinderwens en dat komt denk ik dus omdat ik vrij wil zijn. Als ik nu besluit mijn baan op te zeggen en te vertrekken naar de andere kant van de wereld voor een half jaar dan wil ik dat kunnen doen. Dit is maar een voorbeeld ;) Zoals bijvoorbeeld gisteravond; ik zit thuis en mijn zusje en ik besluiten spontaan om uit te gaan naar een feestje in het dorp. Het was supergezellig en ik sliep niet thuis. Ik wil gewoon kunnen doen en laten wat ik wil. Eigenlijk zou je dat natuurlijk met een kind of meerdere kinderen ook kunnen doen, maar het voelt gewoon als een hele verantwoording dat ineens je leven helemaal anders maakt. Voor mijn eigen idee kan ik dan niet meer doen wat ik zelf wil. Het kan natuurlijk wel als je dingen goed regelt maar zo voelt het.
Reacties van anderen
Al jaren hoor ik van mensen om mij heen vragen en reacties waarom ik geen kinderen heb of wil. Of laten we beginnen met de opmerking waarom ik überhaupt geen relatie heb. Ik ben van mening dat ik vast nog wel iemand tegenkom en zo niet, dan is dat zo. Het is een soort van ‘moetje’ en mensen verwachten altijd maar dat iedereen huisje, boompje, beestje wilt maar ik heb die drang totaal niet. Natuurlijk is het fijn dat je samen dingen kunt ondernemen, een partner hebt met wie je alles kunt bespreken en alles kunt doen, maar ik kan het alleen ook. Mensen lijken dat soms niet te begrijpen net als geen kinderwens hebben. Iedereen deelt zijn of haar leven anders in en ik ken genoeg mensen die al ouder zijn en ook vrijgezel zijn, bewust of onbewust.
Maar wat als je toch…
Natuurlijk heb ik er wel aan gedacht wat ik zou doen in het geval ik toch om welke reden dan ook zwanger raak. Dat kan altijd gebeuren. Ik ben niet van de one night stands en dat heb ik eerder ook nooit gedaan. Op dit moment heb ik een ‘vaste scharrel’ al een jaar of 2. Als je dat zo noemt ;) Laat ik duidelijk zijn dat ik nooit, maar dan ook nooit een abortus zou laten plegen. Dat kan ik gewoon niet over mijn hart verkrijgen. Mocht het een heel erg uitzonderlijke situatie zijn met betrekking tot de gezondheid van het kindje dan is het een ander verhaal. Nooit en te nimmer zou ik daarnaast een abortus geven. Het idee dat sommige mensen heel graag een kindje willen en er alles aan doen en het niet lukt en dat ik dan een abortus zou laten plegen.. dat is te pijnlijk. Ik heb dus geen sterke kinderwens, maar mocht het zijn dat het toch gebeurt, dan houd ik het. Mocht er in mijn leven iets zijn waardoor het onmogelijk is een kind op te voeden dan zou ik het ter adoptie aanbieden zodat het kind toch een mooi leven heeft. Klinkt misschien gek, maar dat vind ik een veel fijner idee dan het plegen van een abortus.
Ik ben benieuwd hoe jullie denken over dit onderwerp en of jij wel of geen kinderwens hebt.
Lees ook:
18x ook als je 30 bent..
Zó kom je NIET in de schulden
6 tips om van je telefoonverslaving af te komen
Attent zijn, 4 leuke ideeën (ook voor bloggers!)
