Gepubliceerd: 25 februari 2017 | Laatste update: 5 december 2023
Dit is een vrij persoonlijk artikel, namelijk over wat ik verwacht in een relatie. Zelf ben ik niet echt van de relaties en eigenlijk vind ik het zelfs wel moeilijk om mezelf helemaal te geven. Iets met onzekerheid en bang niet geaccepteerd te worden. Toch wil ik hier wel graag over schrijven, om mijn blog ook een wat persoonlijkere tint te kunnen geven. Ik bedoel; hoe doe je als je gaat samenwonen? Wil ik echt alles met zijn tweeën doen? Heb ik een kinderwens? Kan ik mijn eigen ding nog doen? Dat soort dingen spoken dan echt door mijn hoofd. Laat ik vooropstellen dat ik op dit moment geen relatie heb en ook geen ervaring heb met samenwonen. Het zijn dus oprecht dingen die ik mij afvraag.
Ieder zijn eigen ding doen
Zelf ben ik best op mezelf en heb ik niet zoveel vrienden. Daar kies ik bewust voor omdat ik gek ben op de tijd voor mezelf. Eigen dingen bepalen, rust om mij heen en lekker doen waar ik zelf zin in heb. Ik ben ook niet zo goed om vriendschappen te onderhouden eerlijk gezegd. Ik wil dus als ik een relatie heb zeker mijn eigen ding blijven doen en wil dat mijn vriend dat ook blijft doen. Ik hou nu eenmaal van mijn blog en alles daaromheen en als hij een avond in de week met zijn vrienden naar de kroeg wil; prima. Ik ben geen persoon die elke avond perse samen op de bank hoeft te zitten. Alleen zijn vind ik ook fijn namelijk :)
Heb ik een kinderwens?
Nee, ik heb ook nooit een kinderwens gehad. Ik zie dat veel oude vriendinnen en bekenden die rond mijn leeftijd zijn een of meer kinderen hebben, maar dat doet me helemaal niets. Soms benauwd het me zelfs als ik eraan denk. Wel vind ik dat als ik een relatie krijg en de persoon waarmee ik de relatie heb graag een kind wenst, dat het bespreekbaar is. Op dat moment kan ik er best anders over nadenken. Ander punt: als ik per ongeluk zwanger zou raken, dan zou ik het nooit en te nimmer weg laten halen. Dit weet ook iedereen uit mijn omgeving. Dat ik geen kinderwens heb betekent niet dat ik een kind geen liefde zou kunnen of willen geven. Als het komt is het welkom, maar geen bewuste keuze om aan kinderen te beginnen in ieder geval.
Het interieur
Ook heb ik wel eens vriendinnen gehoord die een heel ander interieur willen op het moment dat hun nieuwe liefde al meubels heeft. En dan meubels heeft waar hij met zijn ex gebruik van heeft gemaakt. Eerlijk? Ik snap dat nooit zo goed. Als het mijn smaak zou zijn dan zou ik het gewoon laten staan. Als het mijn smaak totaal niet is, dan zou ik wel overleggen of er iets veranderd zou kunnen worden. Dan kom ik toch weer uit op mijn liefde voor steigerhout, haha! Een mooi en groot steigerhouten bed zie ik namelijk nog steeds wel voor me.
Huishoudelijke taken
De huishoudelijk taken, hoe verdeel je zoiets? Ik werk niet fulltime en wellicht mijn partner op dat moment wel. Als ik nu bij T. (de jongen in mijn leven) thuis kom, dan zie ik overal wel wat zwerven, zoals losse sokken. En dan ook niet van die nette Falke herensokken, nee van die huis tuin en keuken sokken met allemaal gaten erin die je eigenlijk zo in de prullenbak kan gooien. Zelf vind ik wel dat als de een fulltime (of meer dan dat) werkt, dat degene die het minste werkt het huishouden voor het grootste gedeelte bij moet houden. Zo vond ik dat ook altijd toen ik nog bij mijn vader woonde. Zijn vriendin zat thuis, dus vond ik dat zij het grootste gedeelte in huis moest doen. Eigenlijk wel logisch, toch?
Lees ook:
Heb jij een telefoon bij je abonnement? Lees dit even!
Linkerarm onder de tattoos
Tuin of balkon, wat zou jij kiezen?
Action shoplog (met foto probs!)
