Gepubliceerd: 11 maart 2020 | Laatste update: 5 december 2023
Oké, laat ik direct maar met deur in huis vallen; dit wordt een nogal persoonlijk artikel. Ik heb lang getwijfeld om hier over te schrijven, maar het is inmiddels al zo’n 15 á 20 jaar geleden dat ik vind dat ik dit kan delen. Ik denk ook gewoon om van me af te schrijven en dingen te delen die anderen kunnen helpen. Soms heb ik wat details veranderd of weggelaten en is geschreven vanuit mijn persoon. Iemand anders kan het anders hebben ervaren, maar dit is hoe ik het heb ervaren. Wij hadden soms geen eten in de kast…
Wij hadden soms geen eten in de kast
Mijn ouders gingen scheiden rond 1999/2000 en wij (broertje, zusje en ik) woonden bij mijn moeder. Dat was een soort van vanzelfsprekend in die tijd. Ik was een jaar of 15 en zat op de middelbare school. In die tijd had wel vriendinnen, maar één hele goede vriendin. Ook was ik op school echt enorm verlegen en durfde me moeilijk te uiten. Misschien voor wat achtergrondinformatie.
Het gebeurde weleens dat wij dus geen eten in de kast hadden. Destijds was er een scheiding en vooral gezeik over geld tussen mijn ouders. Mijn vader weigerde alimentatie te betalen omdat mijn moeder veel bier dronk en was bang dat het niet bij ons terecht kwam. Mijn moeder zei vaak: “Ga maar naar je vader, die heeft meer geld dan ik”. En dan heb je dus zo’n vicieuze cirkel. Hoewel ik wel wil zeggen dat als we bij mijn vader waren er altijd eten was en er was nooit gezeur over geld. Wij kregen vaak wat we nodig hadden.
Een situatie die gebeurde
Een situatie die ik nooit ben vergeten en nog in mijn geheugen staat gegrift. Bij mijn moeder had ik een slaapkamer op zolder en zat daar op een middag voor mijn computer. Mijn moeder kwam naar boven en vroeg me of ik nog wat kleingeld had, want haar shag en bier was op. En dat vragen terwijl er dus geen eten in de kast lag was voor mij gewoon echt zo erg. Wat ik precies gezegd heb weet ik niet meer, wel weet ik dat niet niet heel aardig reageerde en dat is nog zachtjes uitgedrukt. Hoe kan je zoiets doen? Ik begreep het niet en hoewel ik 15/16 was, snapte ik niet hoe je dit zo kon doen. Wel aan bier en shag denken maar niet aan eten voor jezelf en je kinderen?
Er was heel vaak ruzie thuis omdat ik de situatie niet begreep en het op dat vlak niet met mijn moeder eens was. Mijn vader kwam heel vaak bij mijn oma (de moeder van mijn vader) en regelmatig gingen wij dan ook met mijn vader mee om bij mijn oma te eten. Klinkt misschien geel gek maar dat was toen een soort van ‘gewoon’ geworden.
Lastig als je niet zelf een keuze kunt maken
Het is heel lastig als je de leeftijd van 15/16 hebt en niet zelf een keuze kunt maken qua geld. Ik had een bijbaantje en zat gewoon op school, dus dan verdien je niet zoveel. Weet zeker dat het weleens voorgekomen is dat ik voor mijn eigen eten moest zorgen. Want dan was er geen eten in de kast, maar dus wel bier. Als je de leeftijd van 15/16 hebt kun je niet even beslissen om op jezelf te gaan wonen of om de ouder aan te geven dat ze moeten stoppen met bier kopen en gewoon eten te kopen. Dat werkt niet, is mijn ervaring.
Hoop echt dat niemand dit hoeft mee te maken. Weet ook zeker dat sommige mensen om mij heen niet wisten dat het er toch wel regelmatig zo aan toe ging bij ons. Hoop dat ik mensen kan helpen met dit soort ervaringen (wil er meer over schrijven) kan helpen. En wellicht aansporen om met iemand te kunnen praten die buiten de situatie staat.
Ik schrijf dit niet om medelijden te krijgen of om zielig gevonden te worden. Het is inmiddels al erg lang geleden en er is veel veranderd in de familie. Voor mij is dit ‘geweest’, maar wil het wel graag van me afschrijven.
Lees ook:
Op zoek naar thuiswerk? Dit zijn je opties (inclusief 18+)
Ik ben geen influencer, ik wil gewoon mijn mening en verhaal delen
Wanneer je niet volledig op je ouders kunt bouwen
