Mijn 2019 in een woord is dus confronterend. Ik heb er op zich niet heel lang over na hoeven te denken wat het woord zou zijn. Confronterend kan zowel negatief als positief zijn en in mijn geval is het ook echt beiden. Zaken waar ik niet graag over praat en zaken waar ik openlijk over blog. Een waar ik niet vaak over schrijf is de gezondheid van onze vader.
De gezondheid van onze vader
Ook confronterend was, of eigenlijk is, de gezondheid van onze vader. Dit jaar is hij erg achteruit gegaan. Hij heeft diabetes en een vorm van vasculaire dementie. Uit respect deel ik geen details, maar het komt er op neer dat hij 24/7 hulp nodig heeft met alles en ook de nodige apparaten daar voor worden gebruikt. Dagbesteding zoeken is een ding wat steeds een terugkerend onderwerp is en dat is moeilijk. Je moet je voorstellen dat onze vader in maart 63 wordt en tussen allemaal oudere mensen in het verzorgingshuis woont. Van loonwerker die altijd op de trekker reed, op de kraan werkte en op het land de boeren hielp, kan hij nu niets meer. Hij is geen persoon die je blij maakt met een puzzelboekje, een kaartspelletje of naar opera muziek luisteren. Het is dus echt wel heel confronterend om dan iets voor je vader te moeten gaan bedenken. Er zijn bij mij dan ook al verschillende tranen over mijn wangen gerold.
De keuzes met ZZP en fulltime baan
Mijn 2019 in een woord is confronterend te noemen, maar deze is wel positief en zag ik ook als een eye opener. Ik was al jaren ZZP’er, besloot mijn bedrijf op te zeggen en fulltime bij een baas te gaan werken. Dacht dat dit beter bij mij zou passen omdat ik dan financiële zekerheid zou hebben. Dat had ik ook wel, maar ik voelde me alles behalve gelukkig. Overleggen, geen vrij kunnen krijgen, het gevoel hebben alsof je gevangen zit en geen ‘eigen’ leven hebt. Klinkt misschien voor jou als lezer nogal dramatisch, maar zo heb ik het echt gevoeld. Op dat moment wist ik dat ik weer als ZZP’er wilde werken en mijn eigen tijd wilde bepalen. Als ik naar de dokter of de tandarts moet, dat ik gewoon kan gaan. Als er een uitje is waar mijn vader naartoe gaat en ze mij vragen mee te gaan, dat ik zonder overleg mee kan gaan. Dat soort dingen. Of als er een concert is dat ik gewoon kan gaan 😉 Ik denk dat je me begrijpt. Deze keuze is dus echt een eye opener geweest en heb ik nog geen seconde spijt van gehad.
Hoe mensen om gaan met jou als persoon
In dit afgelopen jaar heb ik ook gemerkt hoe confronterend het soms is hoe mensen met jou omgaan als persoon. Er zijn verschillende dingen gebeurd waar ik het zeker niet over wil hebben, maar een ding heb ik wel over geschreven. Dat ik me gekwetst voelde en vooral ook onbegrepen. Natuurlijk reageert iedereen anders op een bepaalde situatie, maar als jij je hele ziel en zaligheid op tafel legt (oké in deze situatie in een WhatsApp groep), je vertelt wat er aan de hand is en je gewoon genegeerd wordt is dat echt een trap op je ziel. Je vertelt dat je overspannen bent door verschillende dingen, rust nodig hebt, de gezondheid van je vader achteruit gaat en geen enkele reactie. De eerst volgende reactie was een vraag naar een andere collega waar het snoer van de werk laptop was gebleven. Met als klap op de vuurpijl (om maar even in deze tijd van het jaar te blijven) werd er een nieuwe collega welkom geheten.
Alopecia
Mijn diagnose Alopecia kan natuurlijk ook niet ontbreken bij het woord confronterend. Natuurlijk is er een soort van oplossing door het haarstuk dat ik nu heb, maar het blijft confronterend. Niemand weet dat ik mijn haar eigenlijk in 2 stukjes moet optisten, haarlak erop moet spuiten en het zo moet bevestigen. Het optisten moet omdat er al weinig haar bovenop zit. Als ik ’s avonds naar bed ga en het haarstuk af moet doen zie je de kalere plekjes en het opgetiste haar en ja, dat is soms best wel emotioneel. Newsflash: er is eindelijk een (nieuwe) dokter die me heeft doorverwezen naar een dermatoloog. Hopelijk komt er iets uit waar ik iets aan heb en waardoor het wellicht gedeeltelijk opgelost kan worden.
Wat is jouw 2019 in een woord?
Lees ook:
Van een kantoorbaan naar de werken in de bakkerij
Body bar in meloengeur van shampoobar.nl
Onze vader is dement, hoe gaan we hier mee om?
Leuk dat je het artikel hebt gelezen! Ik ben catmom van Snowy, Vriendje en Billy en bloggen is het leukste om te doen. Daarnaast ben ik tekstschrijver, content creator en virtual assistent.
