Gepubliceerd: 14 november 2018 | Laatste update: 24 september 2024
De laatste tijd krijg ik vaak te horen: “Maris, je straalt!”. En dat vind ik natuurlijk erg leuk om te horen, maar het valt me wel op dat ik dat eigenlijk pas ben gaan horen (of opslaan) sinds ik weer helemaal lekker alleen woon. Voor de mensen die mij net volgen of het een en ander hebben gemist zal ik even in het kort uitleggen hoe of wat. Ik heb namelijk jaren met mijn broertje samengewoond en dat ging prima, maar op een gegeven moment was ik toe aan iets voor mezelf, alleen, met m’n kat. Eerst woonde ik particulier in Hoorn maar door bepaalde redenen moest ik daar weg en kreeg ik mijn huidige woning in Edam, wat nog steeds erg goed bevalt. Zo, dan ben je weer bijgepraat :) En dat mensen nu zeggen: “Maris, je straalt!” bevestigd voor mij dat het goed met me gaat. En gelukkig maar!
Huisje, baantje, beestje – je straalt!
Over mijn huisje hebben jullie al wel veel kunnen lezen en zien. Ik woon hier sinds mei en het bevalt me echt beter dan ooit eigenlijk. Gek dat ik dat zeg, want ik had gedacht dat ik nooit van m’n oude dorp zou verdwijnen, maar stiekem vind ik het hier (nu) veel leuker. Edam ligt centraal qua openbaar vervoer en zo heb ik letterlijk een bushalte voor mijn deur met rechtstreekse verbinding naar Amsterdam, Volendam en Purmerend. Ook ben ik nog steeds bezig om mijn huis steeds meer naar mijn wensen in te richten en gezellig te maken. Ik kocht laatst via Marktplaats een elektrische haard (wat ik al een tijd wilde), ik kocht een Kallax kast bij Ikea, kocht een boor bij Action zodat ik zelf schilderijen en andere dingen kon ophangen en bestelde en kocht andere accessoires zoals deze woontrolley waar ik mijn blogfoto’s maak. Het wordt dus steeds gezelliger en daar ben ik erg blij mee. De afgelopen 2 plekken waar ik heb gewoond waren ook spullen van anderen en dan kan je het toch niet helemaal ‘eigen’ maken. Dus ‘je straalt’ komt ook zeker voort uit het feit dat ik erg gelukkig ben hier in Edam.
Baantje (en blog)
Eerder besloot ik eens voor mijn blog te gaan en dat ging niet zo als ik had verwacht helaas. Dat zijn verschillende redenen geweest die ik nu niet ga bespreken :) maar nu heb ik weer de ‘gok’ genomen. Een collega schreef een blog (bij mijn baas) en bij mij ging er een lampje branden. Ik dacht: alles wat zij benoemd dat heb ik met mijn blog en besloot wederom de stap te wagen. Sinds een aantal maanden heb ik een vast contract gekregen (heel erg blij mee) en ben ik minder gaan werken om meer aan mijn blog te besteden. Ik werkte 32 uur en ben teruggegaan naar 28 uur, dus 4 uur minder in de week. Het is best een uitdaging om dan meer salaris uit mijn blog te halen, maar tot nu toe gaat me dat goed af. Dat komt natuurlijk mede doordat ik veel meer bezoekers naar mijn blog trek. Blijft een risico, maar mijn leven is nu dusdanig anders dat ik het aandurf en er helemaal voor ga. Het is gewoon zonde als ik de kans laat liggen en niet 100% ga voor het leukste werk dat ik kan doen. Dit doe ik sinds een aantal weken en bevalt me erg goed. Ook zie je veel meer beauty op mijn blog voorbij komen. Dat is ook iets wat bij mij steeds meer naar boven kwam en ik ook leuker vind om te doen. Mijn nieuwe camera en 40 mm lens doen het prima en dat helpt ook al mee :) Plezier had ik er al in, maar dat is alleen nog maar meer geworden én mijn kwaliteit vind ik beetje bij beetje beter worden. En niet te vergeten de leuke events waar ik de laatste tijd heen ging. Kruidvat Winter Wonders én de preview night van MAC Shiny Pretty Things kerstcollectie in de Bijenkorf. Spannende tijden, maar ik ga er helemaal voor! En ik merk het de laatste tijd al dat hard werken écht loont :)
Beestje(s)
Jullie hebben mijn kat met z’n eigenwijze koppie natuurlijk al vaak voorbij zien komen op mijn blog en social media, maar weten jullie ook dat ik Jaimy erbij heb sinds een paar maanden? Dat was nog wel een dingetje. Mijn kat met de naam Vriendje (echt) is een mannetje van net 2 jaar en niet gecastreerd en Jaimy is 3 en wel gecastreerd. 2 mannetjes gedragen zich als haantjes en dat is hier ook zo. In het begin was het vooral Jaimy die de baas speelde en ik mijn vraagtekens had of het wel een goede keuze was geweest, nu begin die kleine ook steeds meer mans te doen. Ik vind het nog wel lastig om te onderscheiden of het nu vechten of spelen is. Soms blazen ze, maar vaak ook niet en rennen ze achter elkaar aan en gaan ze een beetje met hun pootjes tegen elkaar slaan. Vervolgens liggen ze elkaar weer te wassen. Echt, het kattengedrag snap ik af en toe helemaal niks van. Het lijkt dus wel goed te gaan en ben ik wel blij mee. Nooit gedacht dat ik 1 kat zou nemen, laat staan 2, haha! Maar het gaat goed en ik verwen ze :) Het zijn echt mijn kindjes.
En dit zijn dus de hoofdredenen dat mensen zeggen “je straalt!” blijkbaar. Het gaat goed, ik voel me gelukkig en ben tevreden. Het is al best een tijd geleden dat ik kan zeggen dat ik echt, maar dan ook echt goed in mijn vel zit. En dat hoop ik toch nog wel een hele tijd vast te houden :) Hopelijk vonden jullie het leuk weer een persoonlijke update te lezen.
