Weg met die onzekerheid, hoe doe ik dat toch?

photo of woman raising her hands

Als ik terugdenk aan vroeger dan word ik daar niet zo blij van.  Als je me nu kent en in het echt hebt gezien dan weet je dat ik niet op mijn mondje gevallen ben en met en wildvreemde zo een gesprek aanknoop. Als ik iemand op straat zie die hulp nodig heeft of als ik iets wil weten loop ik gewoon naar diegene toe. Vroeger durfde ik niet eens mijn vinger omhoog te steken in de klas als ik het goede antwoord wist omdat ik bang was om te falen. Om af te gaan voor een hele klas. Of dat iedereen naar me keek. Dat laatste heb ik nog steeds wel maar mijn onzekerheid is wel veel minder gelukkig en daar geniet ik ook wel van. En daarbij trek ik me minder aan wat andere mensen van dingen denken die ik doe of wil doen. Ik kan je vertellen dat het best een moeilijke opgave was en soms ook nog wel is. Maar kijk, als mijn onzekerheid de overhand nam dan..

Had ik geen rode haren gehad

weg met onzekerheid
Photo by Athena on Pexels.com

Rode haren was iets wat ik altijd al mooi vond. Niet oranje rood, maar wat donkerder rood en dan mijn uitgroei wat donkerder bruin, dus eigenlijk wat je op bovenstaande foto ziet. Toch durfde ik het nooit. Waarom? Onzekerheid! Omdat rood een niet zo’n standaard kleur is en misschien stond het me wel helemaal niet. Maar waarom zou het me niet staan? Ik bedoel als ik het mooi vind dan kan ik dat toch gewoon doen? Staat het niet dan gooi ik er wel weer een andere kleur overheen. Na 3 kwartier in de winkel te hebben gestaan en eigenlijk voor donkerblond komen dacht ik ‘fuck it!’ ik doe het gewoon. Mijn zusje verfde mijn haar en serieus.. ik heb nog nooit zoveel complimentjes gehad over mijn haar en hoe tof het was en is. En ik ben er nog steeds heel erg blij mee, het geeft gewoon wat meer warmte en wat meer persoonlijkheid.

Had ik niet in Edam gewoond

Op het moment dat ik weg moest uit Hoorn omdat de eigenaar weer in zijn huis wilde wonen moest ik op zoek naar iets anders. Per toeval kwam ik erachter dat ik al zo’n 12.5 jaar stond ingeschreven voor een sociale huurwoning in regio Waterland (Oosthuizen, Purmerend, Edam etc.). In Oosthuizen ging ik kijken maar dat ging helaas niet door omdat degene voor mij het huis had gekozen en in Edam had ik de eerste keus die ik direct aan nam. Hoe vaak ik wel niet heb gehoord wat ik in vredesnaam in Edam te zoeken had is niet normaal meer. En weet je, het is maar een 15-20 minuten rijden naar mijn werk en mijn broertje, dus wat stelt dat nou voor? Mijn zusje woont sinds kort in Enkhuizen en dat is ook maar zo’n 35 minuten rijden. Al die opmerkingen om helemaal niks en ik ben hier echt heel erg gelukkig en op mijn plek. Dus als ik naar anderen had geluisterd en mijn onzekerheid de overhand had laten nemen had ik hier niet gezeten.

Was ik niet minder gaan werken

Fulltime werken was altijd maar iets wat hoorde, ofzo. Het was en is heel normaal om 40 uur of 38 uur te werken voor een baas. Dat heb ik ook jaren gedaan tot ik het inzicht had dat het voor mij niet werkte. Ik wilde niet al mijn uren opmaken aan alleen maar werken en geld verdienen en wilde ook meer tijd voor mezelf. Mijn leven is meer dan alleen maar werken en dat was gek, want waarom zou ik dat doen? Ik verdiende toch lekker? Had toch een leuke baan? Nou, ik ben blij dat ik toch de keuze heb gemaakt om eerst 32 uur te gaan werken (wel bij een andere baas) en nu zit ik zelfs op 28 uur werken. Het bevalt me echt prima, het geeft me meer rust, ik kan meer mijn eigen ding doen en natuurlijk heb ik mijn blog er nog naast waar ik veel voor doe in mijn ‘vrije’ tijd. Een van de beste keuzes die ik ooit gemaakt heb. Natuurlijk wil ik geld verdienen maar eerlijk is eerlijk; dat doe ik liever met mijn blog dan voor een baas.

Had ik niet gewerkt waar ik nu werk

Om nog even terug te komen op het werk; dan had ik niet die leuke baan gehad die ik nu heb als ik mijn onzekerheid de overhand liet nemen. Dan had ik nog steeds gewerkt bij mijn vorige werk ‘want ik had toch een vast contract’. Maar ondertussen ging ik met een chagrijnige kop bijna elke dag naar mijn werk omdat ik er geen zin meer in had. Uiteindelijk ontslag genomen en ben ik bij de baan terecht gekomen waar ik nu werk en een vast contract heb. En nog beter is dat ik het nu enorm naar mijn zin heb en zelfs in die 2,5 jaar het al meer naar mijn zin heb gehad dan in die meer dan 10 jaar bij mijn vorige baas. Als ik dus weer naar mijn onzekerheid had geluisterd en dat niet aan de kant had gezet én op de mening van anderen was afgegaan… dan had ik dit niet gehad.

Lees ook:
Doelen die ik wil behalen
Tag: Car confessions
Wat zou ik doen met een miljoen?
Waarom ik ooit mijn rijbewijs kwijtraakte

Volg:
Avatar for Mariska
Mariska

Leuk dat je het artikel hebt gelezen! Ik ben catmom van Snowy, Vriendje en Billy en bloggen is het leukste om te doen. Daarnaast ben ik tekstschrijver, content creator en virtual assistent.

Find me on: Web | Twitter | Instagram | Facebook